Os Patexeiros na II Feira dos Oficios Artesáns de Sada

Mentras uns compañeiros se encargan de coordinar o curso de carpintaría de ribeira, outra sección dos Patexeiros estivo a fin de semán do 11 ó 13 de novembro facendo movemento de barcos e montando o noso puesto na II Feira dos Oficios Artesáns de Sada.

O venres pola tarde xa empezamos a montar o noso puesto, no mesmo sitio do ano pasado, a carón da porta, para estar pegados ó exterior e poder desenvolver as nosas actividades no taller de carpintaría de ribeira que montamos.
 

Pola noitiña chegou o primeiro barco da Asociación, a buceta Leliadoura, construída polos alumnos nunhas edicións dos cursos de carpintaría de ribeira que organizamos. A Leliadoura estaría presente, coa súa vela latina de martelo izada, ó longo dos tres días que durou a feira.

Logo chegaría a buceta Punta Fiateira, sobre a que estivemos traballando ó longo de toda a fin de semán.

No exterior da carpa non se podía facer nada debido á contínua choiva que caía e a que ainda non nos montaran as carpas accesorias.
 
O sábado pola mañán organizamos un "Obradoiro de construcción naval para nenos". Os participantes quedaron encantandos cos seus barcos, e xa nos preguntaron se íbamos a facelo outra vez.


Unha vez rematado, os nenos quedaron xogando no noso "Xogo da pesca sostible", onde aprenden a nomenclatura dos peixes do noso mar e os tamaños que poden coller e os que deben voltar ó mar. Debido á choiva e frio reinantes tivemos que montalo dentro da carpa, diante do noso posto.


En todo momento foron atendidos pola nosa monitora infantil, Eva. Unha aposta de presente e futuro dos Patexeiros, imparte obradoiros, atende ós nenos nos xogos, atende o posto e ata nos toca a pandeireta nas festas patexeiras .....

Fora da carpa, no taller de carpintaría, e xa medio cubertos pola carpa adicional,  empezábamos a decapar a pintura da Punta Fiateira para descubrir as táboas que hai que cambiar e sanear.












 
Á hora de xantar, fixemos honra ó dito...

 "para xantar sempre hai xente",


... e xuntámonos unha boa cuadrilla de Patexeiros. O amigo Luis Boutureira, agasallóunos o xantar, unha boa pota de callos con garbanzos e outra de fabas con polbo, que estaban para quitar o sentido. A compañeira Dolores tamén nos trouxo unhas viandas, que ainda que xa estábamos xantados de callos e fabas, tamén desta fixemos honra a outro famoso dito...

 "É mellor que faga mal, ca que quede no prato!!!"


Pola tarde organizamos un "Obradoiro de frasquiado", na nosa zona de traballo no exterior da carpa, para o que liamos ó mestre carpinteiro José Manuel Gómez Porto "Pepe", para que impartise os seus coñecementos diante dun nutrido grupo que se mostrou moi interesado pola técnica.


Xa pola tardiña e ante as numerosas peticións do público miúdo, volvemos a realizar outro "Obradoiro de construcción naval para nenos", que tivo moita máis asistencia, e do que saíron unhas fermosas embarcacións.

Rematado ese obradoiro ainda organizamos outro máis de "Nós mariñeiros", onde os nenos aprenderon do mestre Agustín, a facer un "as de guía" ou un "nó chán". Esperemos que cos coñecementos que aprenderon, non se lles escapen os barcos que fixeron no anterior obradoiro.
Ós asistentes ós obradoiros para nenos, agasallámolos cunhas pañoletas patexeiras, para que adoptaran ese estilo pirata mariñeiro.

O domingo volvemos a organizar de novo un terceiro Obradoiro de construcción naval para nenos. Esta actividade foi un éxito ó longo da feira. Os nenos comentábanllo a amigos que logo viñan eles por alí. Moitos pais aproveitaban para deixalos alí e ir recorrer a feira con tranquilidade.

Pola noitiña, tocaba desmontar. Así que mentras un equipo desmontábamos o posto patexeiro, outro encargábase de trasladar os barcos.

As operacións acabaron no Porto de Lorbé ás 11 da noite.


A verdade é que nos gusta participar nesta  interesante feira, onde se pode ver en vivo como os artesáns como Ramón Villar traballa a pedra, e consigueu que nos tres días, nacera o seu can dunha pedra. Artesáns como Valdi que lle da forma á madeira para lograr sacar o que él vé na peza xa antes de empezar a traballala. Como as palilleiras e costureiras que nos estiveron ensinando o seu traballo ó longo destes tres días, artesáns do vidro que o grababan no momento para que os visitantes se levasen un agasallo co seu nome, ou ferreiros coma o noso veciño de posto que fai collares, chaveiros e adornos utilizando cravos de ferradura.


Todo isto teredes oportunidade de velo para o ano que vén, de novo en Sada.

Nota: Pedimos disculpas por terlle que tapar esas bonitas miradas ós nenos. Esas miradas que reflexan a emoción e a gratitude do momento, pero xa sabedes como anda o mundo !!!!!

Comentarios